رسیدن بهار پس از زمستان سخت و طاقت فرسا، خبر از پایان گرفتن دوره اى طولانى و رسیدن فصلى را مى دهد كه انسان و طبیعت مى توانند از بركت لطافت آن حیاتى دوباره بیابند، پس فرا رسیدن این رویداد مهم و شادى آفرین نیز باید با مراسمى فرح بخش با شكرگزارى به بارگاه الهى همراه شود.
براساس تاریخ و شواهد موجود، سرزمین ایران از دیرباز و طى تاریخ كهن خود، زادگاه و گذرگاه فرهنگ هاى گوناگون بوده است و طى این هزاره ها، در این مهد كهن، آنچنان عقاید، آداب و رسوم متنوعى به وجود آمده كه كمتر كشورى را مى توان نظیر آن یافت.
نوروز و جشن آغاز سال، امروزه در ایران و كشورهاى دیگر جهان ایرانى به عنوان مهمترین جشن سال، اهمیت خاصى دارد. جشن نوروز تنها نمونه جشن هاى ملى است كه همواره اهمیت خود را حفظ كرده و در برابر اقداماتى كه براى محدود كردن آن صورت گرفته، همیشه ایستادگى كرده است. ایرانیان روز اول فروردین را نوروز مى نامند، در زمان هاى قدیم، نوروز در اول بهار نبود و گاه به بهار و تابستان و… مى افتاد. نوروز در طول تاریخ، همیشه به عنوان جشنى متحد كننده و بدون وابستگى هاى نژادى، زبانى و دینى مطرح بوده و تمام مردمى كه به صورتى وابسته به جهان فرهنگى ایرانى بوده اند، آن را به عنوان جشن آغاز سال خود قبول كرده اند.
دكتر روان شناس در رابطه با رسم هاى ایام نوروز مى گوید: هرگونه تغییر در زندگى افراد، منشأ تحولات درونى و بیرونى است. انسان ها در محیط فیزیكى خود نیازمند تغییرات و تحولات زیادى هستند تا بتوانند زندگى خود را به نحو احسن بگذرانند. تغییر و تحولات موجود در زندگى در درون افراد تغییرات مثبتى را به وجود مى آورد، تحقیقات حاكى از آن است كه افرادى كه در زندگى روزانه خود هیچ تغییر و تحولى ندارند زندگى یكنواختى دارند و اخلاق و روحیات آنها به مراتب در سطح پایینى قرار دارد و بیش از سایرین دچار افسردگى مى شوند. وى معتقد است: سال نو حاوى دو مقوله است؛ یك نوع مربوط مى شود به سنت هاى موجود در ایام نوروز كه در حقیقت افراد باید گذشته خود را به نوعى كنار بگذارند و وارد مرحله جدیدى شوند و سال جدید را با انگیزه جدید و روحیه بهترى آغاز نمایند كه این امر خود در پیشرفت و شكوفایى آنها مفید و مؤثر است؛ موضوع دیگر در ارتباط با سنت هایى است كه در هر كشورى وجود دارد و آن خرید وسایل نو و جدید، تغییر وضعیت ظاهرى، روحى، فیزیكى وحتى تغییر در زندگى است كه افراد را به تكاپو و تلاش مضاعف وادار مى كند؛ در كنار این سنت ها تغییر فصول نیز از اهمیت ویژه اى برخوردار است، سال نو هم با دگرگونى فصلى همراه است؛ بهار یكى از زیباترین فصل ها است كه با شكفتن و بارورى همراه است، این فصل تغییرات زیادى را در خلقیات افراد به وجود مى آورد. بعضى از افراد در این فصل درونى مى شوند و بعضى دیگر طبع شعر و طبیعت آنها شكل مى گیرد كه همین امر تأثیر بسیارى در زندگى آنها خواهد داشت. همچنین آب و هوا و دگرگونى هاى ناشى از آن نیز بر روحیات بانشاط و انرژى افراد بى اثر نیست. ایام نوروز مبین حركتى است كه در درون افراد به وجود مى آید و بسیار مثبت تلقى مى شود
معمولاً در كشورهایى كه زمستان طولانى مى شود و هوا سردى خاص خود را دارد و آفتاب كم است، افراد بیش از فصل هاى دیگر دچار افسردگى مى شوند و در مقابل با آغاز فصل بهار، رویش گل ها، گیاهان و فضاى سبز طبیعت این افسردگى از بین رفته و جاى خود را به نشاط و شادابى و دل انگیزى مى دهد و افراد خود را براى زندگى جدید آماده مى كنند؛ همچنین مقارن شدن ایام نوروز با تعطیلات باعث مى شود تا افراد تا حدودى به استراحت بپردازند و خستگى هاى ناشى از كار و فعالیت كاهش یابد و با روحیه بیشترى دوباره به كار مشغول شوند و كارایى آنها افزایش بیشترى مى یابد. در صورتى كه در این زمینه افراط و تفریط صورت نپذیرد و منافع نامشروع شكل نگیرد.
بررسى هاى متعدد نشان مى دهند كه حتى دیدن و بوییدن گل و طبیعت و متمركز شدن بر این موضوع ، خلق و خوى افراد را دستخوش تغییر و تحولات عمده اى مى كند و تنش ها و استرس هاى شخصى را كاهش مى دهد.
تهیه کننده و تنظیم کننده مطلب: سرکار خانم سلطانی دبیر زبان انگلیسی